Afgerond in 2008

Projectduur: 2 jaar

Projectleider: N.E.E. van Loey – Vereniging Samenwerkende Brandwondencentra Nederland

Doelen

Prevalentie van depressie en posttraumatische stress stoornis (PTSS) 1 jaar na het ongeval. Deze vraagstelling is beantwoord.
Vergelijkend onderzoek naar de positief predicatieve waarde van instrumenten die depressie en PTSS meten. Deze vraagstelling is binnen dit tijdskader niet beantwoord door het uitstellen van de CIDI-training. Het CIDI is een gestandaardiseerd diagnostisch interview dat in deze onderzoeksopzet zou fungeren als de gouden standaard waarmee de resultaten van de vragenlijsten vergeleken worden.
Valideren van een brandwondenspecifieke levenskwaliteit vragenlijst. Deze doelstelling is behaald.
Levenskwaliteit van mensen met brandwonden. Deze doelstelling is behaald.

Achtergrond

Deze studie had 3 doelen:

1) het beschrijven van prevalentiecijfers van depressie en posttraumatische stress stoornis (PTSS) en de co-morbiditeit van beide stoornissen,
2) het beschrijven van psychometrische eigenschappen van een uit het Engels vertaalde levenskwaliteit schaal specifiek gericht op brandwondengerelateerde problemen, de Burn Specific Health Scale-Brief (BSHD-B),
3) het vergelijken van levenskwaliteit in deze groep patiënten met een Nederlandse normpopulatie.

Beknopte samenvatting van de resultaten

De resultaten brachten aan het licht dat depressie en PTSS voorkomen bij een betekenisvolle minderheid van de mensen met brandwonden. Depressie werd geconstateerd bij 10%, PTSS bij 13% en partiële PTSS bij 12% van de mensen met brandwonden, 1 jaar na het ongeval. Bovendien hebben mensen met PTSS een grote kans om ook ernstige symptomen van depressie te ontwikkelen. Deze resultaten wijzen erop dat een aanzienlijke groep mensen kans loopt op het ontwikkelen van psychiatrische problemen. Het lijkt dan ook aangewezen het eerste jaar na het ongeval te screenen op depressie en PTSS en behandeling in te stellen waar aangewezen.

De psychometrische kwaliteiten van de BSHS-B onderzocht in deze studie zijn goed. Zowel de structuur van de schaal als de interne betrouwbaarheid van de subschalen zijn goed en zijn vergelijkbaar met andere publicaties.

Wanneer we de levenskwaliteit van mensen met brandwonden in deze studie vergelijken met een Nederlandse normgroep, dan blijkt hieruit dat de levenskwaliteit bij mensen met brandwonden lager is dan de normgroep in het eerste jaar na het ongeval. Rond 9 maanden zien we echter een toename van de levenskwaliteit in de brandwondengroep die op vele aspecten de normgroep benadert. Hieruit kunnen we besluiten dat rond een jaar na het ongeval voor vele mensen met brandwonden een bevredigende levenskwaliteit kan verwacht worden.

print