Afgerond in 2015

Projectduur: 1 jaar pilotstudie

Projectleider: A.I.M. van Laarhoven – Universiteit Leiden

Beknopte samenvatting van de resultaten

Jeuk is een veelvoorkomend symptoom bij mensen met brandwonden. Zelfs één tot twee jaar na wondheling ervaart het merendeel nog milde tot ernstige jeuk. Jeukklachten kunnen veel gevolgen hebben voor het welzijn en het functioneren in het dagelijks leven. Eerder onderzoek op het gebied van huidaandoeningen geeft aanwijzingen dat veranderingen in de verwerking van jeuk een rol kunnen spelen bij het in stand houden en verergeren van langdurige jeuk.

In het huidige onderzoek werden verschillende processen van de jeukverwerking onderzocht in 15 mensen met langdurige jeuk na brandwonden (> 6 maanden) en 15 controle proefpersonen. Hiervoor werd gebruik gemaakt van de veelvuldig gebruikte methode van quantitative sensory testing (QST). Verschillende jeukprikkels werden daartoe toegediend, waarbij men aangaf hoeveel jeuk elke prikkel opriep. Daarnaast is ook de remmende werking van een jeuk- of pijnprikkel op een andere jeukprikkel onderzocht met behulp van QST. Door middel van elektro-encefalografie (EEG) werden neurobiologische processen in de hersenen gemeten. Een computertaak werd gebruikt om te onderzoeken hoeveel aandacht men heeft voor jeukwoorden.

De resultaten laten zien dat de groep van mensen met langdurige jeuk mogelijk gevoeliger reageren op sommige jeukprikkels dan de controlegroep. De mate waarin een jeuk- of pijnprikkel een andere jeukprikkel kan remmen in de groep mensen met langdurige jeuk door brandwonden verschilde niet van de controlegroep. Voorlopige EEG resultaten geven aanwijzingen dat neurobiologische processen in rust in de groep mensen met langdurige jeuk ten gevolge van brandwonden anders zijn dan in de controlegroep. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat de mensen met brandwonden meer aandacht hadden voor de jeukwoorden dan de controlegroep.

Dit pilotonderzoek geeft eerste aanwijzingen dat de processen die verondersteld worden een rol te spelen bij chronische jeuk ten gevolge van huidaandoeningen slechts gedeeltelijk een rol lijken te spelen bij langdurige jeuk na brandwonden. In vervolgonderzoek zullen de onderliggende processen van langdurige jeuk na brandwonden verder moeten worden opgehelderd. Met kennis over onderliggende processen kan op termijn de diagnostiek en behandeling van mensen met langdurige jeukklachten door brandwonden worden verbeterd.

 

 

print