Nieuwe behandelmethoden ontwikkelen

Het doel van preklinisch onderzoek is het verkrijgen van kennis om nieuwe behandelmethoden te ontwikkelen voor de verbetering van wondgenezing en het voorkomen van littekenvorming en om vervolgens deze behandelmethoden te toetsen op hun effect. Hiervoor zijn een aantal onderzoeksgebieden gedefinieerd:

  • Regulatie van de ontstekingsreactie;
  • Modulatie van littekenvorming;
  • Bacteriële infecties en het effect van antibacteriële middelen op de wondgenezing;
  • Ontwikkeling van huidsubstituten.

Door inzicht te krijgen in de processen die leiden tot littekenvorming kunnen nieuwe behandelmethoden ontwikkeld worden waardoor littekenvorming verminderd of eventueel voorkomen kan worden. Hiervoor wordt fundamenteel onderzoek verricht naar de cellulaire en moleculaire mechanismen van wondgenezing en littekenvorming. Bovendien is het inzicht in deze processen van belang bij het construeren van optimale huidvervangers. Een deel van het onderzoek richt zich op het vervaardigen van huidequivalenten waarvan de kwaliteit (op cellulair en moleculair niveau) vergelijkbaar is met normale huid en dezelfde eigenschappen bezit als de normale huid.

De afgelopen jaren is er veel vooruitgang geboekt in het ontrafelen van de mechanismen die betrokken zijn bij littekenvorming en de processen die een rol spelen bij wondgenezing. Het is bekend dat bindweefsel niet alleen structurele ondersteuning biedt aan een orgaan maar dat het ook processen op cellulair niveau kan aansturen. Momenteel zijn er een aantal ‘tissue engineered’ huidsubstituten commercieel beschikbaar. Hoewel deze materialen de genezing kunnen verbeteren zijn ze nog niet in staat om de verloren huid te regenereren. Toepassing van celgezaaide huidsubstituten zou hierin verbetering kunnen brengen. Om afstoting van de substituten tegen te gaan wordt bij voorkeur gebruik gemaakt van autologe cellen (van de patiënt zelf).

Het gebruik van stamcellen voor toepassing in huidsubstituten lijkt een veelbelovende ontwikkeling te zijn. In het bijzonder voor patiënten met zeer uitgebreide brandwonden zullen stamcellen, afkomstig uit het vetweefsel of van het chirurgisch verwijderde weefsel van een brandwond, goede bronnen voor autologe cellen zijn. Recentelijk is beschreven dat deze cellen succesvol kunnen differentiëren in vet- en botcellen [1]. Onderzocht wordt of deze stamcellen ook in het fenotype van dermale fibroblasten en ander huidcellen kunnen differentiëren.